26 November 2014

My Life Without Me (2003)



My Life Without Me, κυρίες και κύριοι

Βαθμολογία: Διαμαντάκι.

Η παλιοπαρέα του TheWalkingDead συνεχίζει ακάθεκτη και εμείς ακολουθούμε με τους ίδιους ρυθμούς. Όπως είχα αναφέρει και παλαιότερα μιας που δεν έχει βγει και καμιά ταινία της προκοπής ας πούμε κάτι για 2-3-4 ταινίες που έχουν κατά καιρούς λιώσει τον ‘σκληρό’ μας. Και με την καλή και με την κακή έννοια.  

Πάει να μας αφήσει ο Νοέμβριος και ας δούμε ένα χειμωνιάτικο διαμαντάκι και μια από τις αγαπημένες μου ταινίες για πολλούς και διάφορους λόγους. Η Ζωή μου Χωρίς Εμένα και ξεκινάμε λοιπόν. 

Κοπελίτσα άτιμη και τσαχπίνα (Sarah Polley) ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τον ένα και μοναδικό λυκειακό της έρωτα, και τώρα προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα μένοντας προσωρινά (εδώ και καμιά 10αρια χρόνια δηλαδή…) σε ένα τροχόσπιτο στο πίσω μέρος της αυλής στο σπίτι της πάντα αφιλόξενης, μίζερης και ‘όλα μου φταίνε το κέρατο μου’ Μαμάς. 

Μαμά δεν είναι άλλη από την αειθαλή εξαίσια και φανταστική Deborah Harry, αφήνοντας το όφωνο προσωρινά και παίζοντας την ξινή μανούλα.  

Κατά διαβολική τύχη μαθαίνει η κοπελιά της ιστορίας μας, λέγε με Αννούλα, ότι έχει παντού στα σωθικά της γεμίσει με καρκίνο, και ότι είναι στο παρά πέντε να μας αφήσει. Μετά το πρώτο σοκ, από την αναγγελία του νεκροθάφτη γιατρού για την κατάστασή μας, έχουμε ένα και μοναδικό σχέδιο. Πώς να βολέψουμε τη ζωή αυτών που θα αφήσουμε πίσω (σύζυγος κυρίως και 2 ξανθούλες νεραϊδο-παιδούλες).

Στην πορεία μας πιάνουν οι εγωισμοί και κάνουμε μια πολύ ωραία λίστα «Πράγματα που πρέπει να κάνω πριν πεθάνω» στο υπέροχο-φανταστικό ροζ ημερολόγιο μας. Έτσι στα ξαφνικά εμφανίζεται και ο κουλτουρο-γκόμενος (Mark Ruffalo) και αναζητούμε για ένα τελευταίο αντίο τον πατέρα μας, μιας που έχουμε καιρό να τα πούμε λόγω ιδιαίτερων συνθηκών. 

Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα για το έργο, μιας που ίσως αξίζει να αφιερώσετε τη 1 ώρα και τα 40 λεπτά στο περίπου. Κρασάκι σε μικρές ποσότητες αναγκαίο.

Bonus: Όλη η ταινία είναι ένα μάθημα για να ζήσετε και να ζήσουμε αυτή τη ριμάδα τη ζωή όπως πραγματικά θα έπρεπε. Στην παραγωγή ο PAlmodovar που ξέρει να βλέπει το μέλλον και να διαλέγει τα καλύτερα σταφύλια.

Ηθικό δίδαγμα: Κανείς δεν ξέρει ο χρόνος τι θα φέρει. Η κασέτα ποτέ δεν πεθαίνει.

Μας άρεσε: Τα πάντα όλα. Από τα πρώτα δείγματα της πολύ-αγαπημένης Sarah Polley. Ακολουθούμε φανατικά πλέον.

Να τη δω? Ναι λέμε…Φυσικότατα.

Ατάκες / Memorabilia
Πολλές και διάφορες, αλλά ας ξεχωρίσουμε μια…
Some of us, just can’t live the kind of life that other people want us to live. You know? No matter how hard you try, you just can’t do it. (Τα είπε όλα ο Πατέρας και όποιος κατάλαβε κατάλαβε…)

Εναλλακτικός Τίτλος / Alternative Title:
Η ζωή μου χωρίς εμένα.
Αφιερωμένο.
Δώσε κασέτα στο λαό.

Χρήσιμα links / Useful links:

25 November 2014

The November Man (2014)



The November Man, κυρίες και κύριοι

Βαθμολογία: Συνταξιο-κατασκοπική.

Μετά από ένα μικρό διάστημα αποχής και (ξε)κούρασης συνεχίζουμε με πώρωση όπως πάντα την αποκλειστική και ολο-δική σας ξενάγηση στον μαγικό κινηματογραφικό κόσμο. 

Ο Νοέμβριος σιγά σιγά μας αφήνει και τι καλύτερο από το να πούμε 1-2 λογάκια για τον αγαπημένο μας November Man. Μια φορά και έναν καιρό τραγουδούσαν τα Όπλα και τα Τριαντάφυλλα (βλέπε Guns nRoses για τους άσχετους…) ένα κάπως καλό κομμάτι – το November Rain. Τώρα πού κολλάει αυτό θα μου πείτε και απαντώ αμέσως. Πουθενά, αλλά ό,τι έχει να κάνει με Νοέμβριο, το βάζω με το κιλό.

Συνταξιούχος κατάσκοπος λοιπόν ο κυρ Pierce Brosnan με ρευματικά και μπαστούνι, θα έρθει αντιμέτωπος με το πουλέν του και τον παλιό μαθητή του, που παλαιότερα ως δάσκαλος τον έκοψε με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτός δεν είναι άλλος από τον σούπερ άνιωθο και χωριάταρο Luke Bracey, ο οποίος ακολουθεί κατά γράμμα όλα όσα του είχε μάθει ο master of disaster super Spy κυρPierce, αλλά αργά ή γρήγορα κάτι καταλαβαίνει ότι πάει λάθος. 

Ρε παλούκαρε, ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε. 

Στη μέση και για να θυμηθούμε τα παλιά, κερασάκι στην τούρτα η πολυαγαπημένη Όλγα, το Ολγάκι μας (aka Olga Kurylenko). Ξέμπαρκη στο πάρτι μια άλλη κοπελιά που παίζει και καλά την κόρη του μπαρπα-Pierce.

Γενικότερα μια ταινία κάτι σαν φτωχή βαλκανιοποιημένη εκδοχή ενός παλιού και σκουριασμένου JamesBond, που ή δεν είχαμε λεφτά για την παραγωγή ή κάπου μας τελείωσαν και είπαμε να το γυρίσουμε στο μαρτυρικό Beograd, που και καλά θέλουν να μας πείσουν τα Αμερικανάκια ότι θα είναι το the next best thing στα κατασκοπικά. 

Επίλογος: Θέλουμε να βγάλουμε τα άπλυτα του νέου ΡωσοΠροέδρου στη φόρα, αλλά δεν μπορούμε. Η ταινία πάντως κατά διαστήματα τρώγεται. Τώρα εσείς με τι θα τη συνοδέψετε είναι καθαρά δικό σας θέμα. Όχι πολλά πολλά όμως γιατί 1 ώρα και 42 λεπτά δεν περνάνε στο ντούκου.

Bonus: Το Ολγάκι θυμάται παλιές καλές ερμηνείες και με την μπορδο-ροδο-κόκκινη-σαπιο-μελιτζανί περούκα και το 15ποντο κάνει τα μάρμαρα του Hotel Imperial να τρίζουν από συγκίνηση. Γιουχουυυ… 

Ηθικό δίδαγμα: Σύνταξη στη Λωζάννη και όχι στην Κοζάνη.  

Μας άρεσε: Ακόμα να μου έρθει κάτι να γράψω…

Να τη δω? Άστο καλύτερα. Δες ένα JamesBond. Αν βρεις και αυτό με το Ολγάκι ακόμα καλύτερα. 2 σε 1 δικέ μου…

Ατάκες / Memorabilia
You stupid twat.
We collect people.
You stay. Tits, back to your desk. (όλα τα λεφτά ο καραφλοκόρακας…)

Εναλλακτικός Τίτλος / Alternative Title:
Σύνταξη εδώ και τώρα.
Ο παλιός είναι αλλιώς.

Χρήσιμα links / Useful links:  
The November Man