Glenn Rhee, κυρίες και κύριοι. It is alive!!!
Βαθμολογία: Glenn reloaded.
Τελευταίο σαββατοκύριακο του Νοεμβρίου και περιμένουμε πως και πως να έρθει ο φετινός χειμώνας. Πάθαμε μεγάλη πλάκα και τραλαλά με το τελευταίο επεισόδιο των Περπατο-Νεκρών (aka TheWalkingDead), όπου οι απίστευτοι σεναριογράφοι μας έπιασαν αδιάβαστους και ανέστησαν το Λάζαρο, εεε, τον ντελιβερά Glenn ήθελα να πω. Τελικά τα αντεράκια και τα πατσοκοίλια που βλέπαμε να κατασπαράζουν τα ζόμπι ήταν του ψυχ-Νικόλα, και ο πάντα σε εγρήγορση κορεατο-σχιστομάτης Glenn κατάφερε και σώθηκε καθώς χώθηκε κάτω από έναν σκουπιδοτενεκέ. Έλεος και ήμαρτον ρε αλάνια, μιας που θέλαμε να αρχίσουν οι απώλειες της παλιοπαρέας.
Φυσικά, σαν πρόγευση για το τελευταίο επεισόδιο (της mid-season...) βλέπουμε τον πύργο όπου στούκαρε το φορτηγό να πέφτει και να μπουκάρουν οι σάπιοι στην Alexandria. Όπου φύγει φύγει και να δούμε τι θα γίνει. Θέλουμε απώλειες και δαγκωματιές χωρίς τέλος! Τί δεν καταλαβαίνουν εκεί στο Αμέρικα επιτέλους? Ο σερίφης Ρικ το παίζει πλέον Θεός και για να κλάσουμε θα πρέπει να ζητήσουμε την άδειά του. Τραγικός ο Ρικ, που μου θέλει και σαλιαρίσματα...ξανά έλεος!
Για να ξαναπούμε ότι 3 σειρές μας έχουν κερδίσει στο πέρασμα των χρόνων (των τελευταίων χρόνων...), μιας που για διάφορους λόγους ταυτιζόμαστε και ονειρευόμαστε μαζί τους. Τους σάπιους Περπατο-Νεκρούς (aka TheWalkingDead) και την ονειρεμένη κοινωνία τους, το απίστευτο σε εξέλιξη και δολοπλοκίες Homeland με την αγαπημένη CarrieMathison (aka ClaireDanes) και τα χάπια της, και φυσικά το σκοτεινό, μουχλιασμένο και καταραμένο PennyDreadful με τη θεά VanessaIves (aka EvaGreen), όπου στο τελευταίο επεισόδιο του 2ου κύκλου το παρεάκι χωρίστηκε και σκορπίστηκε στον ορίζοντα, διαβάζοντας το γράμμα που μας άφησε ο παππούς του Wolverine, EthanChandler (aka JoshHartnett):
“Your road may be difficult, but mine is doomed. So we walk alone. Written with love, Ethan.”
Κάπως έτσι και 'μεις, αγναντεύουμε από το παράθυρό μας και βαριαναστενάζουμε με αποφασιστικότητα, “So we walk alone.”, όπως η σκορπίνα VanessaIves, ελπίζοντας να έρθει επιτέλους εκείνη η πολυπόθυτη μέρα όπου όλα θα είναι στάχτη και ο κόσμος μια πραγματική πλέον κόπια των Περπατο-Νεκρών. Κάντε τα κουμάντα σας.
Τώρα για καμιά ταινία το σ-κ, αν θέλετε να νιώσετε τυχεροί που δεν γεννηθήκατε σε καμιά χώρα-βόθρο της Αφρικής, μπορείτε να δείτε το καταπληκτικό και πολυβραβευμένο BeastsOfNoNation - 2015 του Fukunaga με πολύ περπάτημα και πολύ σφαίρα.
Αν πάλι αναζητούμε κάτι ελαφρύ με δράση και γέλιο, το play και η διασκέδαση ίσως κάνουν τη δουλειά τους με το KnightAndDay - 2010, με φανταστικό, κλασικό TomCruise και CameronDiaz.
Αν πάλι ψάχνετε κάτι πιο βαρύ, κάτι πιο ευρωπαϊκό, κάτι πιο γαλλικό, κάτι πιο καθημερινό, ίσως ο δρόμος σας οδηγήσει στις TwoDaysOneNight - 2014 παρέα με τη MarionCotillard να προσπαθείτε και σεις να πείσετε τους συναδέλφους σας να μην δεχτούν το Bonus τους για να κρατήσετε εσείς τη δουλειά σας. Στο τέλος πάντως το Μαράκι λέει μια μεγάλη κουβέντα : “Je suis heureuse”.
Αυτά τα ολίγα και να είστε και σεις χαρούμενοι.
Εμείς οι υπόλοιποι, we walk alone... 
