NeverLetMeGo, κυρίες και κύριοι.
Βαθμολογία: Ανθρωποκεντρική.
Με νέα έδρα και με άλλο αέρα πλέον να πνέει στα πανιά
μας, ξεκινήσαμε το Mr.Robot και συνεχίζουμε με το
σκουληκιάρικο theStrain, όπως προείπαμε. Μιας που ξαναζούμε
ιστορικές στιγμές, ας δούμε μια από τις αγαπημένες μας ταινίες η οποία
αναφέρεται μεν στο παρελθόν αλλά πολύ πιθανόν να μας απασχολήσει και στο μέλλον
(κοντινό ή μακρινό θα δείξει…).
Never let me go, που λέτε, ή στα ελληνικά Μη μ’ αφήσεις
ποτέ. Από τους λίγους τίτλους όπου η μετάφραση στα ελληνικά ταιριάζει γάντι.
Παρακολουθούμε που λέτε την ιστορία 3 φίλων – 2
κοριτσιών και 1 μάγκα – από την τρυφερή παιδική τους ηλικία όπου είναι
κλεισμένοι σε ένα φρούριο-οικοτροφείο, μέχρι την αποφοίτησή τους και την είσοδό
τους στον σκληρό και μάταιο τούτο κόσμο.
Η KathyH. (aka CareyMulligan) που λέτε είναι η κεντρική ηρωίδα
της ταινίας και επίτιμο μέλος της αγίας 3άδας. Η κακομοίρα KathyH. κάνει ένα κλασικότατο flashback και μας διηγείται πως
έφτασε εδώ που έφτασε ξεκινώντας από την παιδική της ηλικία και το
τιτανομέγιστο σχολείο/φυλακή Hailsham και το
ιστορικό έτος 1978.
Συνοδοιπόροι της KathyH. σε όλη την
‘άδεια’ ζωή τους είναι ο κάπως ευέξαπτος μελλοντικός αρτίστας και μουτζουρο-σκιτσογράφος
TommyD. (aka AndrewGarfield) αλλά και η κλασική καριολίτσα Ruth (aka KeiraKnightley), διότι κάθε υπόθεση που θέλει να σέβεται τον εαυτό
της και να της προσάπτουμε τη δέουσα σοβαρότητα οφείλει να έχει μια
παρεθενοπιπίτσα (κοινώς Πίτσα…) αλλά και μια καριολίτσα (κοινώς Λίτσα…). Δηλαδή,
ιστορία χωρίς Πίτσα και Λίτσα δεν προχωράει…
Φυσικά, μόνο ένας διαταραγμένος μαζόχας ιάπωνας θα
μπορούσε να σκεφτεί μια υπόθεση όπως το NeverLetMeGo, και γι’
αυτό το λόγο δίνουμε τα συγχαρίκια μας στον ανατολίτη, κιτρινο-σχιστομάτη KazuoIshiguro. Μπράβο και πάλι μπράβο.
1 ώρα και 38 λεπτά η διάρκεια της ταινίας. Στη 1 ώρα
και 31 προς 32 σπάει το γυαλί. Άστα να πάνε. Κρασάκι με μέτρο και λίγο μεζέ.
Bonus: Η τριάδα των ‘καμένων’ και ‘κομμένων’ ηρώων μας είναι
μαγευτική. Ο καθένας εγκλωβισμένος στο δικό του κόσμο και όταν οι ελάχιστες
πιθανότητες διαφυγής και το όνειρο της ‘κανονικής’ ζωής συνθλίβονται από την
κυρα-Διευθύντρια, τότε απλά προσκυνούμε.
Ηθικό δίδαγμα: Κάποια πράγματα είναι δεδομένο ότι θα πραγματοποιηθούν με
τον έναν ή τον άλλο τρόπο. We all complete.
Μας άρεσε: Ναι.
Να τη δω? Yeap.
Ατάκες / Memorabilia
That’s said. We aren’t machines.
You have to know who you are and what you are.
You poor creatures. I wish I could help you.
We all complete.
Εναλλακτικός
Τίτλος / Alternative Title:
Στους 2
τρίτος δεν χωρεί.
Να ‘τανε η
ζούλια ψώρα.
Δωρίζω τα
πάντα.
Σπλήνα –
νεφρό – συκώτι.
Χρήσιμα links / Useful
links:
