Τζίμης Πανούσης - aka Tzimakos

Μας την έκανε με ελαφρά και ο αγαπημένος μας παππούλης, ο Τζίμης Πανούσης ή αλλιώς ο Tzimakos.

Ηθοποιός, τραγουδιστής, περφόρμερ, όρθιος κωμικός, καλλιτέχνης, ταλέντο από τα λίγα, εφευρετικός,
διασκεδαστής πονεμένων ψυχών και βολεμένων κλακαδόρων δημόσιων υπαλλήλων, σύντροφος 
συναυνανιστής ειδικός απεσταλμένος του Στρέιτ Ντιπάρτμεντ, ταμπέλα δε μπαίνει με τίποτα. Ήταν τα
πάντα όλα, και τίποτα μαζί. Μουσικά, οι Μουσικές Ταξιαρχίες ήταν το αριστερό ροκ φιλαράκι, η 
μπάντα που ξεκίνησε στις αρχές της αθάνατης δεκαετίας του ‘80. Παρέα με Αντρέα, ΒΜΧ, ATARI, 
χαίτη, και όλα τα cult πραγματάκια, μουσικοποιούσαν και συνέθεταν κάποια στιχάκια με ολίγον 
διαφορετικό στίχο. Ο Jim ήταν από τους πρώτους που έβαλε τη βωμολοχία (κοινώς βρισίδι…) σε live 
σκηνή. Ανέκδοτα και ιστορίες για αγρίους, καυτηριάζοντας τους πάντες και τα πάντα, αλλά το κυρίως 
πιάτο πάντα ήταν οι πολιτικοί, οι άλλοι ‘καλλιτέχνες’ - βλέπε ηθοποιούς και τραγουδιάρηδες - οι 
μπάτσοι, το σύστημα, η αριστερά, η δεξιά, οι αμερικάνοι, οι αναρχικοί, οι ρώσοι, το παπαδαριό, η 
εκκλησία, οι τράπεζες, οι ΚΚΕδες, οι ΚΝίτες, και πολλά πολλά άλλα ανάλογα με τις ειδήσεις και τις 
εξελίξεις των ημερών.

Αξέχαστο το ειρωνικό χαμόγελο στα χείλια και τα κόκκινα μαγουλάκια, να σατιρίζει τα πάντα όλα. Με 

ελαφριά και βελούδινη τραγουδιστή φωνή (όταν ήθελε…), δηλωμένος ‘χειριστής της ελληνικής 

γλώσσας, αλλά τώρα που δυσκόλεψαν τα πράματα, συλλέκτης οργασμών, γυναικείων αρχικά, αλλά 

τώρα τελευταία κάνουμε και ένα άνοιγμα και στους ανδρικούς.’ Μη μας πούνε ρατσιστές ή 

κομπλεξικούς.

Έφυγε χαρούμενος, αλλά κατά βάθος στεναχωρημένος, ως γνήσιος αριστερός βλέποντας την κατάντια 

της ‘αριστεράς’ και ειδικότερα του ΚΚΕ - όπως είναι στις μέρες μας. ‘Φταίνε όλοι και περισσότερο οι 

δήθεν αριστεροί.’ Τους άλλους τους ξέρουμε. Για αυτά που ζούμε και την κατάντια του Ελλαδιστάν 

φταίνε όλοι όσοι είναι μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και όσοι πέρασαν από κει και άφησαν 

το στίγμα τους - ξέρουν αυτοί και αυτές.

Δηλωμένος αριστερός και ξεροκέφαλος (ή αναρχο-αυτόφωτος), απογοητευμένος με το σημερινό ΚΚΕ 

(με μνημόνια μέχρι να σβήσει ο ήλιος τα ποσοστά εκεί στην κατάψυξη, ούτε ένα ραδιοφωνικό σταθμό 

δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν, κτλ κτλ), με όλους τους γερμανο-τσολιάδες, δοσίλογους και άλλους, 

πρότεινε ως μοναδική λύση να φύγουνε όλοι οι βο(υ)λευτές από τη θεσούλα τους. ‘Αγαπούλα μου, αν 

δε μπορείς, σήκω και φύγε.’ Αν θέλεις να δουλέψεις για το καλό της πατρίδας σου, να βάλεις το 

κωλαράκι σου κάτω και να πάρεις το βασικό μισθό, να κάνεις τη δουλειά σου και αν δε μπορείς να 

σηκωθείς και να πας σπίτι σου. Πρέπει να φύγουν τα κόμματα από την ‘κοινωνική ζωή’ του τόπου - 

πανεπιστήμια/συνδικάτα/κτλ - και όχι μόνο να μην τους πληρώνουμε, αλλά να πάνε λίγο παραπέρα - 

εκεί στο αυλάκι όλα τα λαμόγια, όλα τα κομματόσκυλα μαζεμένα.

Από τους πρώτους ‘καλλιτέχνες’ που σύρθηκαν στα δικαστήρια για πολλούς και διάφορους λόγους, 

βλέπε Ελληνική σημαία με σφυροδρέπανο, Παναγία-κότα, και διάφορα άλλα, μη ξεχνώντας φυσικά 

τον αγαπητό κύριο Νταλάρα.

Όλοι φυσικά που τους ξεπάτωσε και τους ξεκώλιασε με τη σάτιρά του, δεν παρέλειψαν να στείλουν τα 

συλλυπητήρια τους για τον θάνατό του, αλλά σίγουρα από κει που είναι θα έχει σκάσει στα γέλια, 

ειδικά με το μήνυμα της ‘Νέας Δημοπρασίας’ και του Μπατσόκ (που για την ώρα λέγεται κάπως αλλιώς)
αλλά και των υπόλοιπων γελοίων υποκειμένων που εδώ και χρόνια μας έχουν φάει τη ζωή και τώρα 
τελευταία σκοτώσανε και την ελπίδα μας. Ειδικά με τον πολυ-αγαπημένο μας coolAlexis (aka μπούλης 
και προβληματικό παιδάκι χωρίς αντισώματα ή ο αμόρφωτος και ο λίγος).

Πάντοτε οι παραστάσεις του είχαν κάτι να πουν, και πάντοτε τον έπαιρνε τηλέφωνο η ‘μάνα’ για να 

πούνε τα δικά τους. Πάντα υπερβολικός στο λόγο του αλλά έλεγε πάντα αλήθειες. Και οι αλήθειες 

πονάνε κυρίες μου και κύριοι.

‘Θέλω να πέσω μέσα, σε χάχανα και γέλια να πνιγώ...’.

Κάγκελα παντού λέμε, Αχ Ευρώπη, Ντίσκο Τσουτσούνι και πολλά πολλά άλλα είναι τα τραγούδια του που 
όλα μα όλα είναι διαχρονικά. Ακόμα και τα πιο ‘φρέσκα’, Μικρή Τερέζα, Άντε Γαμήσου Εργατιά, 
Κουφάλες, Ωδή στο Μαλάκα, κ.ά. λένε πολλά όπως πάντα με αντισυμβατικό τρόπο, με Πανούσικη 
μαεστρία. ‘Νεοέλληνας’ ο σύγχρονος εθνικός ύμνος. Αλέξη ακούς?

'Σύντροφοι καταναλωτές, κυρίες, κύριοι και ομοφυλόφιλοι πελάτες μας'… να ξέρετε ότι για όλα όσα 

γίνονται γύρω σας, μέσα σας, από πάνω σας και από κάτω σας, ΕΣΕΊΣ φταίτε. Αν δε σας αρέσει αυτό,

τότε πρέπει να ξυπνήσετε και να αναλάβετε δράση. Αν πάλι σας αρέσει, η απόλαυση είναι μεγαλύτερη 

με λίγο λαδάκι. Έξτρα παρθένο. Δε θέλω τσιγγουνιές.

'Πάνω απ΄του τάφου μου το κυπαρίσσι, μαύρη χελώνα μ' έχει κατουρήσει...'.

Εις το επανιδείν αγαπητέ Μήτσε...

ΥΓ: Προς τους άσχετους ΕΣΠΑτζήδες, αυτούς με το κοντοκουρεμένο μαλλί με ολίγον από τζελ 
πουστάρδας - ατόφια και γνήσια τέκνα του κομματικού σωλήνα: Το να βάλει κάποιος το banner σας, 
στη δική του επιχείρηση και στο δικό του site, στη θέση που εσείς θέλετε (δηλαδή πάνω πάνω, καθαρό 
και ξάστερο) είναι από τα τραγικότερα πράματα που έχουμε δει στο Αυνανιστάν. Ευχαριστούμε πολύ 
για την εξαίσια δουλίτσα που κάνετε. Θέλουμε και άλλες τέτοιες αναπτυξιακές ιδέες. Δώστε (επίδομα)
και σώστε!

ΥΓ2: Μιας που είναι επίκαιρο, να θυμίσουμε ότι μεταξύ άλλων, ο Τζίμης είχε προτείνει και λύση 
για το Σκοπιανό. Τα Σκόπια ή FYROM δε χρειάζεται να αλλάξουν όνομα. Μπορεί άνετα η Ελλάδα να 
μετονομαστεί Νότια Μακεδονία και το θέμα έχει λυθεί. Άλλωστε, το να σε λένε 'κωλοτρυπίδα της 
κολάσεως' (hell-ass) δεν είναι και τόσο πιασάρικο. Από θέμα μάρκετινγκ μιλάμε πάντα...μη
μπερδευόμαστε.