A Most Wanted Man, κυρίες και κύριοι.
Βαθμολογία:
Σπιουνιάρικη.
Έχουμε ήδη ολοκληρώσει
τον μαγικό αριθμό των 13 επεισοδίων της πρώτης σεζόν από το αρρωστημένο The Strain
(και
έχουμε ήδη εμβολιαστεί…), όπου έχει βάλει το χεράκι του ο τιτανο-τεραστιο-μέγιστος
GDToro, και αφού
ικανοποιήσαμε τους αγγλο-διαβάζοντες φίλους μας επανερχόμαστε με ταινία σταθμό
για πολλούς και διάφορους λόγους.
Δεν θα ήθελα να πω και
πολλά για την υπόθεση μιας που θα πρέπει να δείτε την ταινία και δεν θα ήθελα
να σας το χαλάσω. Κάτι όμως πρέπει να γράψω…
Στο ολίγον μουντό και
καταθλιπτικό Αμβούργο λοιπόν, που εδώ και πάρα πολλά χρόνια είναι κέντρο
διερχομένων, λόγω κυρίως του λιμανιού του (κάθε λιμάνι και καημός…) καταφθάνει
ένας παραστρατημένος Τσετσένος και εκεί ξεκινά το πανηγύρι.
Το παλουκάρι από
Τσετσενία (aka
Grigoriy Dobrygin) μεριά είναι και ο
μόνος κληρονόμος μιας περιουσίας που του άφησε ο ‘πολύ-αγαπημένος’ του πατέρας,
και μιας που δεν θέλει τα λεφτά (για τα λεφτά τα κάνεις όλα…) έρχεται σε επαφή
με μια δικηγόρο (aka
Rachel
McAdams) 3ης
κατηγορίας που αγωνίζεται για μετανάστες, κατατρεγμένους και λοιπούς
αδικημένους η οποία κυκλοφορεί με ποδήλατο. Καταλυτικός και ο τραπεζίτης (aka Willem Dafoe) της
ιστορίας που μπαίνει στο κόλπο κάποια στιγμή.
Βέβαια όλους τους
παρακολουθεί ο BigBrother (aka PSHoffman)
και το εξαιρετικό επιτελείο του και είναι έτοιμοι να επέμβουν ανά πάσα στιγμή
μιας που ρίχνουμε λίγο τυράκι σε άλλο μουσουλμάνο (εχθρός του πολιτισμένου
κόσμου και αυτός… για άλλη μιας φορά άψογος ο Homayoun Ershadi)
και περιμένουμε να ακουστεί το ΤΣΑΚ της μεγαλοπρεπέστατης φάκας. Εκεί λοιπόν
ακούμε κάποιος να μας ψιθυρίζει…FUCK
US!!!
Το έργο είναι καλό,
ίσως πολύ καλό, έχοντας ένα συνεχή ρυθμό και μια ροή που ακολουθούμε πιστά και ‘μεις
περιμένοντας να δούμε ποιος θα πέσει στις παγίδες που στήνονται από το πουθενά.
Αρχι-μαέστρος φυσικά η αγαπημένη μας θεία από το Αμέρικα – η CIA .
Ουίσκι απαραίτητο αλλά
σε μικρές δόσεις για να μην μας πιάσουν στον ύπνο.
1 ώρα και 56 περίπου
λεπτά για να δούμε ποιος θα προδώσει ποιον. Βασικά δεν ξέρεις τι να περιμένεις,
κάπου το υποψιάζεσαι ότι θα την πατήσουμε ομαδικώς αλλά τα πράματα είναι πολύ
απλά για να μπερδευόμαστε με υποθέσεις και τι πως που πότε γιατί… Το τέλος
είναι όπως θα έπρεπε να είναι.
Bonus: Πολύ
καλές ερμηνείες σχεδόν από όλους. Η συμπάθεια μας βέβαια στον αδικοχαμένο και
πρόωρα αποχωρήσαντα PSHoffman από
τούτη τη ριμαδο-ζωή είναι δεδομένη. Καλός και ο τσετσένο-παλούκαρος (aka Γληγόρης…)
που δεν θέλει τα λεφτά αλλά έχει μαζί του τον Αλλάχ. Η γνωστή και μη εξαιρετέα
παρθενο-πιπίτσα Rachel δεν
πάει πίσω, σιγοντάρει και αυτή όσο μπορεί. Μην ξεχνάμε την θεά Nina Hoss αλλά
και τον Daniel
Bruhl (αξεπέραστο το Goodbye Lenin…).
Ηθικό
δίδαγμα: Δεν ξέρεις από θα σου ‘θει.
Μας
άρεσε: Ναι. Απλή, λιτή και απέριττη
όπως κάθε κατάσκοπος θα την ονειρευόταν. Για να κάνεις μια καλή κατασκοπική
ταινία δεν θέλει πολλές φανφάρες. Υπόθεση θέλει και την έχουμε με τα καντάρια,
όπως και καλές ερμηνείες. Σκηνοθέτης ο Anton Corbijn
ο
οποίος άφησε λίγο τα μουσικά (βλέπε Control, λίγο από Depeche Mode, Metallica και U2) και το ρίχνει στην
ευρωπαϊκο-ισλαμο-τρομοκρατική σαλάτα με θαυμαστά αποτελέσματα.
Να
τη δω? Yeap…
Ατάκες / Memorabilia
I don’t
want the money. (βλακάκος αλλά δεν θα το σχολιάσω…).
You can't undo what's done.
Make the world a safer place.Fuck...fuck...
Εναλλακτικός Τίτλος / Alternative Title:
Αν έχεις τέτοιους φίλους…
Τον ήπιαμε κατάσκοπε.
Follow the
money.
Χρήσιμα links / Useful links:
No comments:
Post a Comment