Lucy, κυρίες και κύριοι.
Βαθμολογία:
C.P.H.4
Και ενώ έχει ήδη
ξεκινήσει η 4η σεζόν του HOMELAND με
μεγάλες προσδοκίες και ελπίδες να μην ξεφουσκώσει όπως τόσες και τόσες σειρές
που χάσαμε άπειρες εργατο-τηλε-ώρες παρακολουθώντας τες, ας ρίξουμε μια ματιά
σε μια από τις τελευταίες ταινίες της αγαπημένης Scarlett Johansson.
Λοιπόν έχουμε και λέμε:
Το θέμα είναι απλό. Από τον πρώτο πιθηκο-νεάτερνταλ μέχρι τη ζουμερή Scarlett
έχουν
περάσει χρόνια και ζαμάνια. Έχουμε όμως κάτι κοινό. Το όνομά μας είναι Lucy,
είμαστε περήφανες γι’ αυτό και χρησιμοποιούμε το 10% του εγκεφάλου μας.
Κάπου εκεί λοιπόν στην μακρινή
Ασία η άτυχη Lucy μπλέκεται
κατά λάθος σε ένα νταραβέρι ναρκωτικών που κάποιοι ανατολίτες θέλουν να
εισάγουν στας Ευρώπας. Ο τεράστιος και τιτανομέγιστος αργηχός της ναρκο-σπείρας
δεν είναι άλλος από τον Mr.
Jang
(aka
Min-sik Choi…RESPECT)
και για άλλη μια φορά είμαστε μάρτυρες των κάπως ανορθόδοξων μεθόδων που
ακολουθούν οι φίλοι μας τα σχιστομάτικα τσιράκια (aka Κορεάτες...) του Mr. Jang για να σε πείσουν να κάνεις κάτι γι΄αυτούς.
Συζητήσεις επί
συζητήσεων και η μπλε ουσία (όχι δεν είναι Viagra…)
μας κάνει εξυπνότερους, γρηγορότερους, πιο θανατηφόρους και – το αγαπημένο μας
– πιο άνιωθους παρά ποτέ. Κάπου εκεί μπλέκεται στη
ιστορία ένας επιστήμων ιατρός (aka
Morgan
Freeman) της ανθρωπο-εξέλιξης
και τo
καρέ
συμπληρώνει ένας γαλλο-ναρκο-μπάτσος (aka Amr Waked)
μιας που υπόθεση με ναρκωτικά χωρίς μπάτσο στη μέση δεν γίνεται…
H ταινία
είναι καταιγιστική ανά στιγμές, αξίζει να δείτε την συνέχεια του 5ου Στοιχείου - 1997 (κατά την ταπεινή μου γνώμη…) με ηθικο-ερωτήσεις του τύπου ποιοί είμαστε, πού πάμε, κτλ. Η 1 ώρα και 22 λεπτά περνάνε με συνοδεία πίτσας μπύρας για να μπούμε στο κλίμα
και να κάψουμε καμιά θερμίδα λόγω δράσης (από τον καναπέ μας φυσικά...).
Bonus:
H
κορεάτισσα
σωσίας της Amy Winehouse
που
κάνει τατουάζ στον Mr.
Jang.
Ηθικό
δίδαγμα: χμ… δύσκολα πράματα. Πάντως
εγώ έμαθα πολλά, όπως π.χ. ότι η Scarlett
δεν
κάνει για ταξιτζού. Επίσης, καλό το 10% αλλά το 20% είναι καλύτερο. Μετά το 20%
άστα να πάνε.
Μας
άρεσε: Που ο LB
ακόμα
μας εντυπωσιάζει και παραμένει πιστός στην πατρίδα του κάνοντας παραγωγές που
κάποιοι άλλοι ευρωπαίοι ακόμα ονειρεύονται, ρημάζοντας το Παρίσι κάθε τόσο. Το
εμφανές και προφανές υπονοούμενο προς το τέλος για το χέρι του Θεού είναι
κορυφαίο. Εντάξει άλλο τέχνη και άλλο ποπ-κορν-κόλα αλλά ο τύπος ώρες ώρες δεν
παίζεται.
Να τη δω? Γιατί όχι…? Τα εφέ της ταινίας πάντως είναι
εκπληκτικά. Δεν ξέρουμε τι χάπια παίρνει ο LB, αλλά μας αρέσουν.
Ατάκες / Memorabilia
I don’t
feel pain, fear, desire.
Α reminder.
Shall we go ?
But, one
plus one has never equal two.
Εναλλακτικός Τίτλος / Alternative Title:
Lucy Lucy είσαι ΄δώ ?
Για μια χούφτα χάπια.
0% - 100% σε 24 ώρες.
Χρήσιμα links / Useful links:
No comments:
Post a Comment